It looks like cola, sweet sweet cola

Vorige week hadden we het plan opgevat om dit weekend naar White Beach te gaan. Lekker zonnen op een wit strand met palmbomen en euhm grijs water dat er uitziet als onze Noordzee. Zoals ik al zei, we hadden dat plan opgevat, maar onze zaterdag zag er iets anders uit. Een aantal van ons hadden niet echt zin om te gaan braden op het strand, allez braden. Het was gisteren totaal geen strandweer eigenlijk. Dus gingen we met de Tosca's naar de Colakreek. Onze taxichauffeur was meer dan een halfuur te laat en dat vonden we niet zo fijn. Maar eenmaal onderweg waren we dat snel vergeten en was het weer gieren en lachen. 

Cola! 

In Suriname heeft men de gewoonte om dingen te noemen zoals ze eruit zien. White Beach omdat het een wit strand heeft, dus Colakreek omdat het water er uit ziet als cola. Na een ritje van ongeveer een uur kwamen we aan bij de kreek. Het weer zat niet echt mee, dus namen we maar een hutje zodat we bij een nieuwe regenbui niet al onze spullen bij elkaar moesten rapen om snel te gaan schuilen. En dat bleek uiteindelijk het beste idee van de dag te zijn! 

Nadat iedereen een beetje geïnstalleerd was, gingen we eens kijken of de Surinamers wel de juiste naam aan de kreek hadden gegeven. Want vanaf de kant zag het water er helemaal niet uit al cola. Maar de inwoners hebben gelijk, het water is  echt cola als je er in spettert. We hadden er niet de warmste dag uitgekozen dus het werd een verfrissende duik in het colawater. 

Een beetje verder langs de kant waren Surinaamse mannen muziek aan het maken. Dat maakte het wel extra leuk, wat muziek op de achtergrond en het werkte aanstekelijk. Als je zo'n muziek hoort, kun je bijna niet anders dan lekker mee bewegen. Maar omdat wij bakra's (blanken) zijn, hebben we mooi wat in het water staan shaken, terwijl er een groepje Surinaamse vrouwen gewoon ging rond dansen. Het was een aangenaam spektakel om naar te kijken. Helaas begon het weer te regen en liepen we snel terug naar ons droge hutje. 

De gekke bende!

Iedereen was behoorlijk moe, dus werd het voor de rest van de middag rusten. Wat hangmatten, een boek lezen, Yatzee spelen... Toen we rustig waren, kwam er een Nederlandse man op ons af met lekker, verse manja's (voor ons Belgen zijn dat mango's). Hij had ze uit de tuin van zijn schoonvader gehaald en had er wat over. En die kregen we zomaar! Ze waren superlekker! Zo lekker kun je ze hier niet krijgen bij de fruitboeren langs de weg. Ondanks het weer, was het dus een fijne dag :).

Veel liefs

Sanne